به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از اسپیس، تلسکوپ نوترینویی در اعماق دریای جنوبی چین به نام (TRIDENT) در آینده منشاء پرتوهای کیهانی را در جرقه‌های لحظه‌ای نور در زیر سطح اقیانوس جستجو خواهد کرد.
دانشمندان چینی در حال ساخت بزرگترین آشکارساز ذرات شبح‌مانند در عمق ۳۵۰۰ متری اقیانوس هستند. تلسکوپ نوترینویی در اعماق دریای گرمسیری (TRIDENT) - که در زبان چینی Hai ling یا نامیده می‌شود - در بستر اقیانوس آرام غربی قرار می‌گیرد. این تلسکوپ در سال ۲۰۳۰ تکمیل می‌شود.
در هر ثانیه حدود ۱۰۰ میلیارد ذره ارواح یا ذره شبح‌مانند به نام نوترینو از هر سانتی‌متر مربع بدن شما عبور می‌کند. با این حال، بار الکتریکی صفر و جرم تقریبا صفر نوترینوها به این معنی است که آن‌ها به سختی با سایر انواع ماده تعامل دارند. با کاهش سرعت نوترینوها، فیزیکدانان می‌توانند منشا برخی از ذرات را در فاصله میلیاردها سال نوری تا انفجارهای ستاره‌ای باستانی و فاجعه‌بار و برخوردهای کهکشانی ردیابی کنند. اینجا است که تلسکوپ اعماق اقیانوس به کار می‌آید.
زو دونگلیان، دانشمند ارشد این پروژه، در یک کنفرانس خبری در ۱۰ اکتبر به خبرنگاران گفت: «TRIDENT با استفاده از زمین به عنوان سپر، نوترینوهایی را که از طرف مقابل سیاره نفوذ می‌کنند، تشخیص می‌دهد؛ نوترینوهایی که با چرخش زمین از همه جهات می‌آیند و رصد تمام آسمان را بدون هیچ نقطه کوری امکان پذیر می‌کنند.»
نوترینوها همه جا هستند. آن‌ها پس از فوتون‌ها به عنوان فراوان‌ترین ذرات زیراتمی جهان رتبه دوم را دارند و در هسته ستاره‌ها، انفجارهای عظیم ابرنواخترها، پرتوهای کیهانی و واپاشی رادیواکتیو و در شتاب‌دهنده‌های ذرات و راکتورهای هسته‌ای روی زمین تولید می‌شوند.
آن‌ها برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ هنگام خروج از رآکتور هسته‌ای کشف شدند. نوترینوها کاملا بدون مانع از بیشتر مواد، از جمله کل سیاره ما عبور می‌کنند، اما گاهی اوقات با مولکول‌های آب برهم‌کنش دارند. هنگامی که نوترینوها از میان آب یا یخ عبور می‌کنند، گاهی اوقات ذرات فرعی به نام میون ایجاد می‌کنند که موجب انتشار جرقه‌های کوچک نور می‌شوند. با مطالعه الگوهایی که این جرقه‌ها ایجاد می‌کنند، دانشمندان می‌توانند انرژی و گاهی اوقات منبع نوترینوها را بازسازی کنند. برای افزایش احتمال فعل و انفعالات ذرات شبح‌مانند، آشکارسازها باید زیر مقدار زیادی آب یا یخ مستقر شوند.
آشکارساز غول پیکر جدید چین متشکل از بیش از ۲۴۰۰۰ حسگر نوری است که روی ۱۲۱۱ رشته با طول ۷۰۰ متر قرار دارند. این آشکارساز در الگوی کاشی‌کاری پنروز چیده می‌شود و قطر آن ۴ کیلومتر است. هنگامی که عملیاتی شود، نوترینوها را در طول ۷.۵ کیلومتر مکعب اسکن می‌کند. بزرگترین آشکارساز نوترینو در حال حاضر جهان، IceCube، واقع در ایستگاه قطب جنوبی آموندسن-اسکات در قطب جنوب، تنها دارای یک منطقه نظارتی ۱ کیلومتر مکعبی است. TRIDENT به طور قابل توجهی حساس‌تر خواهد بود و امکان بیشتری برای یافتن نوترینوها خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
دانشمندان می‌گویند یک پروژه آزمایشی در سال ۲۰۲۶ انجام و آشکارسازی کامل در سال ۲۰۳۰ آغاز خواهد شد.
